လွဴဒါန္းၾကည္ညိဳတဲ့အခါ ကၠဳေျႏၵကိုၾကည့္ၿပီး မဆံုးျဖတ္နဲ႔။ သံဃဂုဏ္ကိုသာ အာရံုျပဳပါ။
သားေရ
သားမေတြ႔လိုက္ရတဲ့ ဘိုးဘိုးႀကီးက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသားကြ။ သံဃာေတြကို အရမ္းၾကည္ညိဳတယ္။ ဘြားဘြားႀကီးကလည္း ဝါတြင္း၊ ဝါပအၿမဲ မနက္တိုင္း ေဖေဖအိပ္ေကာင္းခ်ိန္တိုင္း ဆြမ္းထေလာင္းေလ့ရွိတယ္။
ေဖေဖ သကၤန္းစီးတာ သံုးႀကိမ္ရွိပီ။ ေဖေဖ ကိုရင္ဝတ္ သကၤန္းစီီၿပီီၿပီးခ်င္း ဘိုးဘိုးႀကီးက ကန္ေတာ့မယ္လုပ္ေတာ့ ေဖေဖက ဘိုးဘိုးကို မကန္ေတာ့ဖို႔ေျပာတယ္။ ဘိုးဘိုးႀကီးက သားကိုကန္ေတာ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ေတာ္ကို ကန္ေတာ့တာလို႔ေျပာတာ မွတ္မိေနတယ္။ ရဟန္းေဘာင္တက္တိုင္း ဘြားဘြားႀကီးက ေက်ာင္းလာလာကန္ေတာ့တယ္။ ေဖေဖဆိုလည္း သားခ်ီ၊ သမီးခ်ီေနတဲ့ ဒုလႅဘရဟန္းတက္တဲ့ ကိုယ္ေတာ္ေတြ ေတြ႔လည္း ကန္ေတာ့တာပဲ သားရယ္။ ေျပာခ်င္တာ အခုမွ စမယ္။ လွဴဒါန္းၾကည္ညိဳတဲ့အခါ ကၠဳေျႏၵကိုၾကည့္ၿပီး မဆံုးျဖတ္နဲ႔သား။ က်င့္ႀကံအားထုတ္ရတာက တပိုင္းေနာ္။
Halo Effect နဲ႔ Horn Effect ဆိုတာရွိတယ္သား။ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ တကြက္ေကာင္း တစ္ခုေကာင္းက က်န္တဲ့ဆိုးအရာေတြကို လႊမ္းမိုးသြားေစတက္သလို ဆိုးတဲ့တကြက္ကလည္း က်န္ေကာင္းတဲ့အရာေတြကို စိုးမိုးသြားတက္တယ္။ ဆိုပါဆို႔ မင္းၿပံဳးတာေလးက ငါနဲ႔တူတယ္ဆိုရင္ အရမ္းသေဘာက်တယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ အားလံုးအိုေကသြားတယ္။ ကိုယ္မႀကိဳက္တဲ့ အျပဳအမွဳတစ္ခုေတြ႔တာနဲ႔ ဆက္စကားေျပာခ်င္စိတ္ ဆိုခ်င္စိတ္ေပ်ာက္သြားတယ္။ မင့္အေမကို ေတာ္ေတာ္ဝေနတာပဲလို႔ ေျပာၾကည့္လိုက္။ ခ်ေကြ်းမဲ့မုန္႔ေတာင္ ျပန္သိမ္းသြားမယ္မွတ္။ သူမႀကိဳက္တာတစ္ခုက အျခားေကာင္းႏိုင္မဲ့အရာေတြကို လံုးဝဖံုးလႊမ္းသြားတယ္ကြ။ ဒီလိုပဲ လူတစ္ေယာက္၊ ရဟန္းတစ္ပါးကို အဆုိးျမင္သြားေစဖို႔ အေကာင္းျမင္သြားေစဖို႔ အခ်က္အမ်ားႀကီးမလိုဘူး။ တကြက္ေကာင္း ႏွစ္ကြက္ေကာင္းနဲ႔ ပြဲသိမ္းထိုးလို႔ရတယ္။ ေကာင္းရင္ ေဟလို ဆိုးရင္ ဟြန္းအက္ဖက္လို႔ေခၚတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သားပိုဂရုစိုက္ရမယ္။ ကြက္မၾကည့္နဲ႔။
အခါတပါးက ရွင္သာရိပုတၱရာကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကို ပင့္ဖိတ္လို႔ ႂကြခ်ီေတာ္မူတယ္။ လမ္းမွာ ေရအိုင္ေလးေတြေတြ႔ေတာ့ အတိတ္ဘဝက ဗီဇကေပၚလာၿပီး ေရအိုင္ေလးကို ကၠဳေျႏၵမေဆာင္ဘဲ ခုန္ဆြေက်ာ္လႊားသြားတယ္။
ဒါကို ဒကာကျမင္ေတာ့ အၾကည္အညိဳေလ်ာ့ကာ ဆပ္ကပ္လွဴဒါန္းမဲ့ သကၤန္းေတြထဲက တစ္ထည္ေလ်ာ့ဖို႔ စိတ္ကူးမိတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ လမ္းေပၚက သံဃာကလည္း ေနာက္ထပ္ ေရအိုင္ေလးေတြ႔ေတာ့ အရင္လို ထပ္ခုန္ေပါက္ေက်ာ္လႊားၿပီး ခရီးဆက္ပါတယ္။ ဒါကို ျမင္ျပန္ေတာ့ေနာက္ထပ္ သကၤန္းတစ္ထည္ထပ္ေလ်ာ့လွဴဖို႔ စဥ္းစားမိျပန္တယ္။ တတိယ တစ္ႀကိမ္ေရအိုင္ေတြ႔ျပန္ေတာ့ အဂၢသာဝကႀကီးဟာ အရင္လို ခုန္ေပါက္ၿပီးမႂကြေတာ့ပဲ ကၠဳေျႏၵအျပည့္နဲ႔ ေရအိုင္ထဲကို ဆင္းျဖတ္ၿပီး ေလ်ာက္လွမ္းေတာ္မူတယ္။
ဗီဇဆိုတာ သာမာန္ထုဇဥ္မဟုတ္။ ပကတိသာဝကမဟုတ္။ မဟာသာဝကထက္ျမတ္တဲ့ အဂၢသာဝကလို အရိယာကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးေတာင္ မေဖ်ာက္ဖ်က္ႏိုင္ဘူး သားရယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပုထုဇဥ္ ကိုယ္ေတာ္ေတြ ဗီဇမေဖ်ာက္ႏိုင္တာကို နားလည္လက္ခံပါ။ ဒါေၾကာင့္ လွဴဒါန္းၾကည္ညိဳတဲ့အခါ သံဃႆေဒမဆိုၿပီး လွဴဒါန္းသက္ဝင္ ယံုၾကည္သူေတြလည္းရွိႏိုင္သလို ကၠဳေျႏၵကိုၾကည့္ၿပီး သကၤန္းေတြကို တထည္ၿပီးတထည္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေနတဲ့ ဒကာ၊ ဒကာမေတြလည္း ဒုနဲ႔ေဒးနဲ႔ရွိႏိုင္ပါတယ္။ သား ကို မွာမယ္။ သကၤန္းေတြ ေလ်ာ့မလွဴနဲ႔ေနာ္။ သဒၶါမပ်က္ေစနဲ႔။ ဂရုစိုက္ေနာ္။
သဒၶါတရားထက္သန္သူေတြက ကၠဳေျႏၵကိုမငဲ့ဘဲ လွဴဒါန္းတာ ျပသနာမရွိေပမဲ့ သဒၶါတရားနည္းပါးေခါင္းပါးၿပီး ကၠဳေျႏၵမဲ့တဲ့ ရဟန္းသံဃာကို ကာယကံ၊ ဝဇီကံ၊ မေနာကံတစ္ပါးပါးျဖင့္ေစာ္ကားျပစ္မွားရင္ဗုဒၶအဆံုးအမေတြကို က်င့္ႀကံလိုက္နာသူေတြ ဟုတ္ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္ စစ္စစ္ မစစ္စစ္ အကုသိုလ္မ်ားတယ္။ သားရယ္။ ကံသာ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္း သားေရ။
ကိုယ္ေတာ္ေတြကလည္း ကၠဳေျႏၵထိန္းဖို႔ႀကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့ရင္ သားကလည္း ကိုယ္ေတာ္ေတြရဲ႔ ကၠဳေျႏၵထက္ ဘုရားအဆံုးအမကို ပိုၾကည္ညိဳၿပီး ပစၥည္းေလးပါးေထာက္ပ့ံရင္ျဖင့္ အတိုင္းထက္အလြန္ပဲ။
သားမေတြ႔လိုက္ရတဲ့ ဘိုးဘိုးႀကီးက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသားကြ။ သံဃာေတြကို အရမ္းၾကည္ညိဳတယ္။ ဘြားဘြားႀကီးကလည္း ဝါတြင္း၊ ဝါပအၿမဲ မနက္တိုင္း ေဖေဖအိပ္ေကာင္းခ်ိန္တိုင္း ဆြမ္းထေလာင္းေလ့ရွိတယ္။
ေဖေဖ သကၤန္းစီးတာ သံုးႀကိမ္ရွိပီ။ ေဖေဖ ကိုရင္ဝတ္ သကၤန္းစီီၿပီီၿပီးခ်င္း ဘိုးဘိုးႀကီးက ကန္ေတာ့မယ္လုပ္ေတာ့ ေဖေဖက ဘိုးဘိုးကို မကန္ေတာ့ဖို႔ေျပာတယ္။ ဘိုးဘိုးႀကီးက သားကိုကန္ေတာ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ေတာ္ကို ကန္ေတာ့တာလို႔ေျပာတာ မွတ္မိေနတယ္။ ရဟန္းေဘာင္တက္တိုင္း ဘြားဘြားႀကီးက ေက်ာင္းလာလာကန္ေတာ့တယ္။ ေဖေဖဆိုလည္း သားခ်ီ၊ သမီးခ်ီေနတဲ့ ဒုလႅဘရဟန္းတက္တဲ့ ကိုယ္ေတာ္ေတြ ေတြ႔လည္း ကန္ေတာ့တာပဲ သားရယ္။ ေျပာခ်င္တာ အခုမွ စမယ္။ လွဴဒါန္းၾကည္ညိဳတဲ့အခါ ကၠဳေျႏၵကိုၾကည့္ၿပီး မဆံုးျဖတ္နဲ႔သား။ က်င့္ႀကံအားထုတ္ရတာက တပိုင္းေနာ္။
Halo Effect နဲ႔ Horn Effect ဆိုတာရွိတယ္သား။ ကိုယ္ႀကိဳက္တဲ့ တကြက္ေကာင္း တစ္ခုေကာင္းက က်န္တဲ့ဆိုးအရာေတြကို လႊမ္းမိုးသြားေစတက္သလို ဆိုးတဲ့တကြက္ကလည္း က်န္ေကာင္းတဲ့အရာေတြကို စိုးမိုးသြားတက္တယ္။ ဆိုပါဆို႔ မင္းၿပံဳးတာေလးက ငါနဲ႔တူတယ္ဆိုရင္ အရမ္းသေဘာက်တယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ အားလံုးအိုေကသြားတယ္။ ကိုယ္မႀကိဳက္တဲ့ အျပဳအမွဳတစ္ခုေတြ႔တာနဲ႔ ဆက္စကားေျပာခ်င္စိတ္ ဆိုခ်င္စိတ္ေပ်ာက္သြားတယ္။ မင့္အေမကို ေတာ္ေတာ္ဝေနတာပဲလို႔ ေျပာၾကည့္လိုက္။ ခ်ေကြ်းမဲ့မုန္႔ေတာင္ ျပန္သိမ္းသြားမယ္မွတ္။ သူမႀကိဳက္တာတစ္ခုက အျခားေကာင္းႏိုင္မဲ့အရာေတြကို လံုးဝဖံုးလႊမ္းသြားတယ္ကြ။ ဒီလိုပဲ လူတစ္ေယာက္၊ ရဟန္းတစ္ပါးကို အဆုိးျမင္သြားေစဖို႔ အေကာင္းျမင္သြားေစဖို႔ အခ်က္အမ်ားႀကီးမလိုဘူး။ တကြက္ေကာင္း ႏွစ္ကြက္ေကာင္းနဲ႔ ပြဲသိမ္းထိုးလို႔ရတယ္။ ေကာင္းရင္ ေဟလို ဆိုးရင္ ဟြန္းအက္ဖက္လို႔ေခၚတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သားပိုဂရုစိုက္ရမယ္။ ကြက္မၾကည့္နဲ႔။
အခါတပါးက ရွင္သာရိပုတၱရာကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကို ပင့္ဖိတ္လို႔ ႂကြခ်ီေတာ္မူတယ္။ လမ္းမွာ ေရအိုင္ေလးေတြေတြ႔ေတာ့ အတိတ္ဘဝက ဗီဇကေပၚလာၿပီး ေရအိုင္ေလးကို ကၠဳေျႏၵမေဆာင္ဘဲ ခုန္ဆြေက်ာ္လႊားသြားတယ္။
ဒါကို ဒကာကျမင္ေတာ့ အၾကည္အညိဳေလ်ာ့ကာ ဆပ္ကပ္လွဴဒါန္းမဲ့ သကၤန္းေတြထဲက တစ္ထည္ေလ်ာ့ဖို႔ စိတ္ကူးမိတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ လမ္းေပၚက သံဃာကလည္း ေနာက္ထပ္ ေရအိုင္ေလးေတြ႔ေတာ့ အရင္လို ထပ္ခုန္ေပါက္ေက်ာ္လႊားၿပီး ခရီးဆက္ပါတယ္။ ဒါကို ျမင္ျပန္ေတာ့ေနာက္ထပ္ သကၤန္းတစ္ထည္ထပ္ေလ်ာ့လွဴဖို႔ စဥ္းစားမိျပန္တယ္။ တတိယ တစ္ႀကိမ္ေရအိုင္ေတြ႔ျပန္ေတာ့ အဂၢသာဝကႀကီးဟာ အရင္လို ခုန္ေပါက္ၿပီးမႂကြေတာ့ပဲ ကၠဳေျႏၵအျပည့္နဲ႔ ေရအိုင္ထဲကို ဆင္းျဖတ္ၿပီး ေလ်ာက္လွမ္းေတာ္မူတယ္။
ဗီဇဆိုတာ သာမာန္ထုဇဥ္မဟုတ္။ ပကတိသာဝကမဟုတ္။ မဟာသာဝကထက္ျမတ္တဲ့ အဂၢသာဝကလို အရိယာကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးေတာင္ မေဖ်ာက္ဖ်က္ႏိုင္ဘူး သားရယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပုထုဇဥ္ ကိုယ္ေတာ္ေတြ ဗီဇမေဖ်ာက္ႏိုင္တာကို နားလည္လက္ခံပါ။ ဒါေၾကာင့္ လွဴဒါန္းၾကည္ညိဳတဲ့အခါ သံဃႆေဒမဆိုၿပီး လွဴဒါန္းသက္ဝင္ ယံုၾကည္သူေတြလည္းရွိႏိုင္သလို ကၠဳေျႏၵကိုၾကည့္ၿပီး သကၤန္းေတြကို တထည္ၿပီးတထည္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေနတဲ့ ဒကာ၊ ဒကာမေတြလည္း ဒုနဲ႔ေဒးနဲ႔ရွိႏိုင္ပါတယ္။ သား ကို မွာမယ္။ သကၤန္းေတြ ေလ်ာ့မလွဴနဲ႔ေနာ္။ သဒၶါမပ်က္ေစနဲ႔။ ဂရုစိုက္ေနာ္။
သဒၶါတရားထက္သန္သူေတြက ကၠဳေျႏၵကိုမငဲ့ဘဲ လွဴဒါန္းတာ ျပသနာမရွိေပမဲ့ သဒၶါတရားနည္းပါးေခါင္းပါးၿပီး ကၠဳေျႏၵမဲ့တဲ့ ရဟန္းသံဃာကို ကာယကံ၊ ဝဇီကံ၊ မေနာကံတစ္ပါးပါးျဖင့္ေစာ္ကားျပစ္မွားရင္ဗုဒၶအဆံုးအမေတြကို က်င့္ႀကံလိုက္နာသူေတြ ဟုတ္ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္ စစ္စစ္ မစစ္စစ္ အကုသိုလ္မ်ားတယ္။ သားရယ္။ ကံသာ ကိုယ္ပိုင္ပစၥည္း သားေရ။
ကိုယ္ေတာ္ေတြကလည္း ကၠဳေျႏၵထိန္းဖို႔ႀကိဳးစားအားထုတ္ခဲ့ရင္ သားကလည္း ကိုယ္ေတာ္ေတြရဲ႔ ကၠဳေျႏၵထက္ ဘုရားအဆံုးအမကို ပိုၾကည္ညိဳၿပီး ပစၥည္းေလးပါးေထာက္ပ့ံရင္ျဖင့္ အတိုင္းထက္အလြန္ပဲ။
ဒါနဲ႔
သံဃံပူေဇမိပါ ဘုရား။
သံဃႆ ေဒမ။
သံဃံပူေဇမိပါ ဘုရား။
သံဃႆ ေဒမ။
သူေတာ္ေကာင္းတရားထြန္းကားၿပီး
သတၱဝါမွန္သေ႐ြ႔ တရားေတြ႔ ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
သတၱဝါမွန္သေ႐ြ႔ တရားေတြ႔ ခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
