ရတယ္။

ျပသနာတစ္ခုအတြက္ အေျဖရွိစရာမလိုဘူး ဆင္ေျခရွိရင္ ရတယ္။ ဘာ ကားေတြ ပိတ္ေနတယ္။ လမ္းေတြ ပိတ္ေနတယ္။ ဟုတ္လား။ ယာဥ္ထိန္းရဲ ရွိဖို႔မလိုဘူး။ ဂံုးေက်ာ္တံ တားေဆာက္ဖို႕ပဲ လိုတယ္။ ေငြရွိဖို႔ မလိုဘူး။ ဘတ္ဂ်တ္ရွိဖို႔ လိုုတယ္။ ေၾကြးတင္ရင္ ရွင္ဘုရင္မဟုတ္ဘူး ျပည္သူေတြရဲ႔ ေခြ်းနဲ႔ သံယံဇာတေတြ ေရာင္းျပီးဆပ္မယ္။ ေက်ာင္းရွိလို႔လဲ ပိတ္တယ္။ ေစ်းရွိလို႔လဲ ပိတ္တယ္။ ေဆးရံုေရွ႕မို႔ ပိတ္တယ္။ ကားဂိတ္ေၾကာင့္ ပိတ္တယ္။ လူေတြ စည္းကမ္းမဲ့လို႔ ပိတ္တယ္။ စည္းကမ္းမဲ့ ေစ်းသည္ေတြရွိလို႔ ပိတ္တယ္။ ယာဥ္ထိန္း အင္အားနဲလို႔ ပိတ္တယ္။ စည္းကမ္းမဲ့ ေမာင္းႏွင္မွဳ႔ေၾကာင့္ ပိတ္တယ္။ ယာဥ္ထိန္းေတြ ကားထြက္ရွင္းဖို႔ မလိုဘူး။ မီးပြိဳင့္နံပါတ္ ေပၚရင္ရျပီ။ ခလုတ္ႏွိပ္ တက္ရင္ရျပီ။ လမ္းေၾကာင္းရွင္းရင္ ရျပီ။ ယာဥ္ေၾကာရွင္းဖို႔ မလိုဘူး။ ေကာ္မတီဖြဲ႔ထားရင္ ရျပီ။ ျပည္သူေတြ စည္းကမ္းသိဖို႔ မလိုဘူး။ စည္းကမ္း ရွိဖို႕မလိုဘူး။ ေငြရွိဖို႔ပဲ လိုတယ္။ ဒဏ္ေၾကးေဆာင္ ဖိုု႔ပဲလိုတယ္။ လိုင္းေၾကးေပး ဖို႔ပဲလိုတယ္။ ခရီးသြားေတြ အစဥ္ေျပဖို႔ မလိုဘူး။ လမ္းေၾကာင္းရွင္းျပီး ငါတို႔ ေငြရႊင္ေနရင္ ရျပီ။ မီးပြိဳင့္အနီး ကားမွတ္တိုင္ ထားလဲရတယ္။ မ်ဥ္းက်ားက လူမကူးလဲ ရတယ္။ လမ္းေျပာင္းျပန္ ေမာင္းလဲရတယ္။ ယာဥ္စည္းကမ္းမဲ့လဲရတယ္။ လိုင္းနံပါတ္ေတြ စံုျပီး ရွဳတ္ရွတ္ခတ္ေနလဲ ရတယ္။ လမ္းပိတ္ ကားပိတ္ ေျမာင္းပိတ္ လမ္းေပၚအခ်ိန္ကုန္ျပီး လူေတြ စိတ္ေတြ ေဒါသထြက္ေန။ စိတ္တိုေနလည္းရတယ္။ သူတို႕တေတြ အိမ္ျပန္ေနာက္ၾကလည္း ရတယ္။ ဆီေတြကုန္ အခ်ိန္ေတြကုန္ လူပင္ပန္း ေငြေတြကုန္လည္း ရတယ္။ ရာခိုင္ႏွဴန္းနဲ႔ျပမယ္။ ယာဥ္ေက်ာ က်ပ္တဲ့ ကိစၥ ရာခိုင္ႏွဴန္းနဲ႔ျပမယ္။ လမ္းပိတ္ေနတဲ့ ျပသနာ ေန႔တိုင္းျဖစ္လဲ ရတယ္။ လတိုင္းျဖစ္လဲ ရတယ္။ ျပသနာေတြ လေတြ ႏွစ္ေျပာင္း ေခတ္ေဟာင္းသြားတဲ့ အထိရတယ္။ ငါတို႕ မေျပာင္းရင္ ရျပီ။ ျပသနာတစ္ခုအတြက္ အေျဖရွိစရာမလိုဘူး ဆင္ေျခရွိရင္ ရတယ္။