Monday, June 23, 2014
ဒို႕လူေလးမ်ား ဆိုသေလ
ဒို႕လူေလးမ်ား ဆိုသေလ
ေခါင္းညိတ္ဖို႕ေလာက္၊
လက္ညိွဳးေထာင္ဖို႕ေလာက္၊
လဖက္သုတ္စားေကာင္းေအာင္ေလာက္၊
လူမ်ားေအာင္၊
ပြဲစည္ေအာင္၊
ပြဲဆူေအာင္ေလာက္၊
ငါ့ကို လာမေခၚနဲ႔။
ေ၀ေလေလ ငါမေအာ္ႏိုင္ဘူး။
ေနရာရဖို႕၊
ေနရာေခ်ာင္လို႕။
ဂြင္ဖန္ဖို႔၊
အစားေခ်ာင္လို႔၊
အေနေခ်ာင္လို႕၊
လုပ္စားရေအာင္၊
ဟန္ျပသက္သက္၊
လူလံုးျပေအာင္၊
ရုုပ္ျပေရးေအာင္၊
ဖ်ာ၀င္မခင္းဘူး။
အသံမေခ်ာင္ဘူး။
အသံၾကားတိုင္း၊
လူတကာေျပာတိုင္း၊
ငါသိ၊ ငါတက္၊ ငါ၀င္မပါဘူး။
ဒါေပမဲ့
ႏိုင္ငံေကာင္းဖိုု႔၊
ဘာသာေကာင္းဖို႔၊
သာသနာတည္ဖို႔၊
လူမ်ိဳးေကာင္းဖို႔၊
ငါ အုပ္တစ္ခ်ပ္၊
သဲတစ္ပြင့္၊
ေရတစ္စက္၊
ေခြ်းတစ္ေပါက္၊
ေက်ာက္ေကာင္းတစ္ေစ႔။
ဘိလပ္ေျမမွဳန္႕ေလးေတာ့
ငါပါခ်င္တယ္။
ဒို႕လူေလးမ်ာဒ ဆိုသေလ။
ေ၀ေလေလ၊
ေ၀ေလေလ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment