စားသံုးသူ အၿမဲမွန္

စားသံုးသူအျမဲမွန္ႏွင့္ ေက်ာင္းသားဗဟိုျပဳစနစ္

စီးပြားေရးသမားမ်ား အတြက္ေတာ့ အရည္အေသြးကို အဆံုးအျဖတ္ေပးတဲ့သူဟာ စားသံုုးသူပဲ ျဖစ္တယ္။ စားသံုးသူေက်နပ္ေလ အျမတ္မ်ားမ်ားက်န္ေလ လုပ္ငန္းေအာင္ျမင္တယ္လို႔ တညီတညြတ္တည္း လက္ခံက်င့္သံုးေနၾကပါတယ္။ စားသံုးသူ အျမဲမွန္တယ္ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ကလည္း အလြန္ပင္ ေခတ္စားလွပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အရည္အေသြးဟာ( Stakeholder အေပၚ) ၾကည့္တဲ့သူေပၚ မူတည္ျပီး ေျပာင္းလဲေနမွာျဖစ္ပါတယ္။ (Beauty is in the eye of the beholder) အလွအပဆိုတာ ခံစားၾကည့္ရွဳသူအေပၚမူတည္ပါသည္ဆိုတဲ့ စကားပံုေလးလဲ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပညာေရးနဲ႔ စီးပြားေရးတြဲ စဥ္းစားမိတဲ့အခါ စဥ္းစားစရာေတြ ဆက္တိုက္ေပၚလာပါတယ္။

မုန္႔ဟင္းခါးကို ကိုယ္ၾကိဳက္သလို စားႏိုင္ပါတယ္။ အစပ္ၾကိဳက္ရင္ ငရုတ္သီးမ်ားမ်ားထည့္၊ အခ်ဥ္ၾကိဳက္ရင္ သံပုရာသီးမ်ားမ်ား ညွစ္ထည့္။ အရည္ရႊမ္းရႊမ္းဆို ဟင္းရည္ မ်ားမ်ားေတာင္း။ စားသံုးသူ စိတ္ႀကိဳက္ျပဳျပင္ေဆာင္႐ြက္ေပးပါတယ္။ ပညာေရးကုုိ စီးပြားေရးလို တြက္ေခ်ကိုက္ေအာင္ စားသံုးသူ ဗဟိုျပဳဆိုၿပီး ေစ်းႀကီးႀကီးေတာင္း ေက်ာင္းသားေတာင္းဆိုသမွ် ေက်ာင္းသား မ်က္ႏွာမညိဳရေအာင္ ျဖည့္စည္းေပးေနတာေတြလည္း ေတြ႕ေနရႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းသား အၾကိဳက္အကုန္ လိုက္ေလ်ာမယ္လို႔ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆို အေကာင္အထည္ေဖၚရင္ နာမည္ခံဆင့္ျမင့္ပညာသင္ၾကားရာ ျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းမဟုတ္ေတာ့ပဲ ေန႔ကေလးထိန္းသာသာ မူႀကိဳ ျဖစ္သြားပါ့မယ္။ ပညာေရးမွာ စားသံုးသူဗဟိုျပဳဆိုတာ ေက်ာင္းသားအလိုက် လိုက္လံေဆာင္႐ြက္ေနတာထက္ စားသံုးသူျဖစ္တဲ့ ေက်ာင္းသားနဲ႔ ကိုက္ညီေအာင္ ၾကိဳးစားေလ့က်င့္ သင္ၾကားျပသေပးျခင္းကို ဆိုလိုရင္းျဖစ္တယ္လို႔ ထင္ျမင္ယူဆပါတယ္။

Student Centric ေက်ာင္းသားဗဟိုျပဳ စာသင္ျခင္းဆိုတာ Classical ေတြ ေရွးေရွးက အေၾကာင္းအရာေတြ (Withering High) ကို သင္ၾကားေနမဲ့အစား သူတို႔နဲ႔ ရင္းႏွီးကြ်မ္း၀င္ျပီးသားျဖစ္တဲ့ လက္တေလာျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ (Herry Porter) ကကာရိုက္တာေတြ ဇာတ္ထုတ္ေတြနဲ႔သင္ကြလို႔ ေျပာဆိုခဲ့ ဆရာ့သမားစကားကိုုလည္း မွတ္မိေနပါေသးတယ္။ လူတိုင္း အဂၤလိပ္စာသင္တန္းအပ္ရင္ ကိုုယ္ကသာ ဘာမွမဟုတ္တာ အင္တာမီဒီရိတ္က မဆင္းခ်င္ဘူး။ က်ေနာ့ဆရာကေတာ့ Placement Test (သို႔) ၀င္ခြင့္စာေမးပြဲ၊ Interview (သို႔) လူေတြ႔စစ္ေဆးျပီးေတာ့ အတန္းခဲြေပးပါတယ္။ ဒါဆိုရင္ ေက်ာင္းသားဗဟိုျပဳဆိုတာ ဘာလဲလို႔ သိရွိႏိုင္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားဗဟုုိျပဳ စနစ္စစ္စစ္နဲ႔ စားသံုးသူအေျချပဳတို႔ ကြာျခားခ်က္ကို ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။

ကားတိုင္းဟာ အနက္ေရာင္ပဲရမယ္လို႔ဆိုခဲ့တဲ့ ဟန္နရီဖို႔ဒ္လို ထုတ္လုပ္သူ စိတ္တိုင္းက်တိုင္း ထုတ္လုပ္သူ ေက်နပ္တိုင္း အရည္အေသြးလို႔ သတ္မွတ္လို႔မရပါဘူး။ ပညာေရးဟာ သိမ္ေမြ႔ခက္ခဲပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အရည္အေသြးကို အဆံုးအျဖတ္ေပးသူသည္ ေက်ာင္းသားလည္း မဟုုတ္၊ သင္ၾကားေပးသူ ဆရာလည္းမဟုတ္ရပါဘူး။ တိက်တဲ့ စည္းမ်ည္းစည္းကမ္းမ်ားအတိုင္း တိက်စြာ ေဆာင္႐ြက္မဲ့ ပညာရွင္အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္ရပါမယ္။ တာဝန္ခံမဲ့အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္ရပါမယ္။ တေက်ာင္း၊ တဂါထာ၊ တရြာ၊ တပုဒ္ဆန္းလို႔ မရပါဘူး။ (Accreditation Body and Quality Assurance Body) လိုအပ္ပါတယ္။