အခုေျပာင္း

က်ေနာ္ Change နဲ႔ ပတ္သတ္လို႔ Channel 7 ကေန ညေန ရွစ္နာရီမတိုင္မီ ေဆြးေႏြးသြားခ်င္ပါတယ္။ တခုေတာ့ရွိတယ္။ အခ်ိန္က သံုးမိနစ္စာရတယ္။ ေခါင္းစဥ္က စီမံခန္႔ခြဲျခင္းပါ။ ဒီေဘာင္ႏွစ္ခု ေအာက္ကေန ေဆြးေႏြးသြားမွာျဖစ္လို႔ လိုအပ္ခ်က္မ်ားလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။ တစ္ခု ယံုၾကည္တာက အခုအခ်ိန္ဟာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရမဲ့ အခ်ိန္ေကာင္းပဲျဖစ္တယ္ဆိုတာပါပဲ။ အခုမေျပာင္းႏိုင္ရင္ ေနာင္ ဘယ္အခါမွ ေျပာင္းဖို႔ မလြယ္လို႔ ေကာင္းဖို႔မျမင္ေတာ့ဘူးလို႔လဲျမင္ပါတယ္။

အရင္က အေျပာင္းအလဲေတြကို လူေတြလက္မခံၾကဘူး။ အေၾကာင္းက သူတို႔ကို လက္မခံၾကလို႔ပါ။ ကိုယ္သေဘာမက်တဲ့သူက ကိုယ္အေပၚဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း သံသယေတြဝင္မိၾကမွာမလြဲပါဘူး။ အေကာင္းစားေတြ လာေပးရင္ ကိုယ္ကျပန္ၿပီး ဘာလဲလူကို မတက္ႏိုင္ဘူး။ မဝယ္ႏိုင္ဘူး ထင္ေနလို႔လားဆိုၿပီး ျပန္ပက္ပါလိမ့္မယ္။ မေကာင္းတာေပးရင္ေတာ့ ဆိုဖြယ္ရာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ အရင္အစိုးရအေနနဲ႔ အဓိကထား တည္ေဆာက္ရမွာက ယံုၾကည္မွဳတည္ေဆာက္ရမွာျဖစ္တယ္လို႔ ယူဆမိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ရမသြားရွာပါဘူး။ ဒါ့ေၾကာင့္ က်ရွံဴးသြားတယ္လို႔ ထင္ျမင္ယူဆမိပါတယ္။

အခု ျပည္သူေတြေ႐ြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ အစိုးရေခတ္မွာ ယံုၾကည္မွဳဆိုတာ တည္ေဆာက္ျခင္းဆိုတာက လိုကို မလိုတာပါ။ ယံုၾကည္ၿပီးသား။ မ်က္စိမွိတ္ယံုၿပီးသား။ ဘာေျပာေျပာ ယံုတယ္။ ေက်နပ္တယ္။ ဝမ္းသာတယ္။ အားရတယ္။ ပီတိျဖစ္တယ္။ ခ်စ္တာကိုး။ မွားသြားလည္း ခြင့္လႊတ္တယ္။ (တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။ ခပ္ပိန္းပိန္းဆြယ္တာေတြကိုေတာ့ တာဝန္ရွိတဲ့သူေတြ တာဝန္သိတဲ့သူေတြက တားဆီးတည့္မတ္ေပးေစခ်င္ပါတယ္။)

အေျခုအခ်ိန္မွာ ေျပာင္းလဲပါလို႔ေျပာရင္ အားလံုးလိုလိုက ေျပာင္းလဲၾကဖို႔ အသင့္ပါပဲ။ ေစတနာလို႔ထင္တယ္။ မွန္ကန္တယ္လို႔ထင္တယ္။ က်ေနာ္အပါအဝင္ လူတိုင္းက စစ္မွန္ေသာ ေျပာင္းလဲျခင္း၊ ေကာင္းမြန္ေသာ ေျပာင္းလဲျခင္းေတြလို႔ ယံုၾကည္လက္ခံၾကတယ္။ ဘာေျပာင္းၾကရမလဲေျပာ။ ဒီအခ်ိန္ဟာ ေျပာင္းလဲဖို႔ အေကာင္းဆံုး၊ ေျပာင္းလဲဖို႔ အစဥ္သင့္အျဖစ္ဆံုးအခ်ိန္။

ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ အေျပာင္းအလဲအေၾကာင္းေျပာဆို ေဆြးေႏြးတာေတြကို မ်ားမ်ားၾကားခ်င္တယ္။ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ေျပာင္းလဲဖို႔ အခ်ိန္ေတြ မဆြဲထားသင့္ပါဘူး။ အခ်ိန္ေတြ ထပ္မျဖဳန္းသင့္ေတာ့ပါဘူး။ စနစ္တက် ရဲရဲတင္းတင္ သတၱိရွိရွိ အဂိတရားကင္းတဲ့ ေျပာင္းလဲမွုေတြ တစ္ခုၿပီး တစ္ခုေဆာင္႐ြက္ဖို႔လိုပါၿပီ။ အခုက်ေနာ္တို႔ အားလံုးကို ေကာင္းမြန္ေသာ ေျပာင္းလဲမွဳေတြျဖစ္ဖို႔ ဦးေဆာင္မွဳ႔ေပးၿပီး အားလံုး အတူတကြ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ရမဲ့ အခ်ိန္ပါ။

အခုမေျပာင္းႏိုင္ရင္ ေနာင္ (ဘယ္ေတာ့မွ) မေကာင္းႏိုင္ေတာ့ဘူး။

ႏိုင္ငံျခားသား ပညာရွင္

လႊမ္းမိုးတဲ့အခ်က္ေတြ

၀ဠ္လည္တယ္မွတ္ပါ။

ခရီးသြားၾကတယ္။ ဘုရားဖူးထြက္တယ္။ ေစ်းသည္ေလးေတြေတြ႔တယ္။ ကေလးငယ္ေလးေတြေတြ႔တယ္။
မုန္႔ေတြ၀ယ္စားတက္တယ္။ ေရဗူးေတြ၀ယ္ေသာက္ၾကတယ္။
ျပန္ထြက္ခါနီး မုန္႔ေတြေတာင္းတယ္။ ပိုက္ဆံေတာင္းတယ္။ ေရသန္႔ဗူးေတြေတာင္းတယ္။
အလြယ္တကူ အမွတ္တမဲ့ ကိုယ့္အတြက္ ဘာမဟုတ္တာေလးေတြကို စြန္႔က်ဲမိတယ္။
ပိုက္ဆံ အေၾကြေလးေတြ၊ မုန္႔ဖိုးပဲဖိုးပါ၊ ေရသန္႔ဗူးေလးေတြ ၾကဲခဲ့မိတယ္။
ပီတိျဖစ္ခဲ့မိတယ္။
အလွဴ ၊ အလွဴ၊၊ အလွဴ။

တစ္

တစ္ဘာသာေျဖရံု
ဒီပလိုမာ။
တစ္ရက္က်က္ရံု
ေအာင္တဲ့
ဘာသာ။

တစ္ပြဲတိုး
ပညာေရး။

ပညာေရး

ဟာ
စီးပြားေရး
မဟုတ္။
ျပသနာမရွိ။

စီးပြားေရး
ဆိုရင္
ဂရုစိုက္ရမယ္။

ျပည္ပပို႔ကုန္အျဖစ္
ပို႔ႏိုင္ျပီလား။
မပို႔ႏိုင္ေသးရင္
ပို႔ႏိုင္ေအာင္
ၾကိဳးစားရမယ္။
တခ်ိန္က
အဂၤလန္ေလာက္ကပဲ
ဒီမွာရွိခဲ့တာ။
အခု အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြက
ပညာေရးေတြပါ
ေရာက္ေနျပီ။

ဒါနဲ႔
ျပည္ပက
ပညာေရးကို
စီးပြားေရးအျမင္နဲ႔
ပို႔ကုန္အျဖစ္
ပို႔ေနတဲ့သူေတြကို
ဘာေျပာခ်င္လဲ။

ပညာေရး ရင္ေလးတယ္။

က်ေနာ္တို႔

ပညာေရးကို

ျပည္ပမပိုႏိုင္ေသးပါ။

ျပည္တြင္းမွာပဲ

အရည္အေသြးေကာင္းေအာင္

ၾကိဳးစားေနၾကပါတယ္။

အခုလို

ၾကိဳးစားေနဆဲ

တခ်ိန္တည္းမွာပဲ

ျပည္ပ ပညာေရးဟာ

ေနရာအေတာ္ေရာက္ေနပါျပီ။

ျပည္တြင္းကိုလည္း

အဆင့္သတ္မွတ္ျပီး

တိုုးျမွင့္ဖို႔ဆိုတာမလြဲမေရွာင္သာ

လုပ္ကိုလုပ္ရမဲ့အခ်က္ပါ။

တစ္ခုတည္းနဲ႔ မျပီးပါဘူး။

တိုး၀င္လာတဲ့

အရွိန္ရလာ

တဲ့ျပည္ပက

ပညာေရးေတြရဲ႔

အရည္အေသြးကိုလည္း

စနစ္တက်

စိစစ္ၾကရပါမယ္။

က်ေနာ္တို႔မွာ

အတိတ္က အဓိပၺါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္အသိေတြေလာက္နဲ႔သာ

ေက်နပ္ေနၾကပါတယ္။

ဥပမာ၊ ေအာင္လက္မွတ္။ ဒီပလိုမာ၊ ဒီဂရီေတြကို အဓိပၺါယ္ဖြင့္ၾကည့္ပါ။

ဒါေပမဲ့ ကမၻာပတ္ျပီး ပညာေရးကို ေစ်းေရာင္းခဲ့တဲ့သူေတြကေတာ့ စြဲေဆာင္မွဳ႔ေကာင္းတဲ့ နာမယ္ေတြကို လွိဳင္လွိဳင္ထုတ္စြဲေဆာင္ေနၾကပါတယ္။

Professional Diploma လိုမ်ိဳး

Executive Diploma လိုမ်ိဳး၊

Certified Manager လိုမ်ိဳး၊

ေတြထြက္ေပၚလာႏိုင္ပါတယ္။

အခုျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တစ္ဘာသာေျဖရံုနဲ႔ ရႏိုင္တဲ့ ဒီပလိုမာေတြမ်ားလာပါျပီ။

ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ။

လက္ခံလို႔ ေအာင္ျမင္လာရင္

တစ္ဘာသာေျဖရံုနဲ႔ ဘြဲေပးမယ္ဆိုရင္ေကာ.....

အေျဖကေတာ့ ဘာပဲေပးေပး

(၁) သက္ဆိုင္ရာ ပညာေရးအဖြဲ႔အစည္းက စနစ္တက် စိစစ္ၾကပ္မွတ္ဖို႔လိုတယ္။

(၂) သတ္မွတ္ခ်က္ႏွင့္ ကိုက္ညီေသာ အဆင့္အတန္းကို မွန္မွန္ကန္ကန္ေဖၚျပေပးဖို႔လိုပါတယ္။

(၃) ေၾကျငာမ်ားကို စည္းေဘာင္နဲ႔ ကိုက္ညီဖို႔လိုပါတယ္။ ဥပမာ၊ ေငြေလ်ာ့ေပးတာနဲ႔ ထူးခြ်န္ဆုေပးတာမ်ိဳး (Discount and Scholarship) က တျခားစီပါ။

အထူးသျဖင့္ တာ၀န္သိတဲ့လူေတြမွာသာ တာ၀န္ရွိပါတယ္။

အားလံုးမွာ တာ၀န္ရွိပါတယ္။

အေျပာင္းအလဲ

အခု
မေျပာင္းႏိုင္ရင္
ေနာင္
ေကာင္းဖို႔
မစဥ္းစားနဲ႔။

ျဖစ္ႏိုင္ေျခ

အခု ဘာျဖစ္ေနလဲ။

ျဖစ္ႏိုင္တာနဲ႔ ပတ္သတ္လို႔
တင္ဇာေမာ္သီခ်င္းထဲမွာေတာ့
ဘာမဆိုျဖစ္ႏိုင္တယ္။
အားေဆးတစ္ခြက္ပါပဲ။

တရားထဲမွာေတာ့
ကိုုယ့္ကိုကိုုယ္ အားကိုးလို႔
ၾကိဳးစားရင္
ဘုရားေတာင္ျဖစ္ႏိုင္သဗ်ိဳ။
အျမင့္ဆံုး အားေပးမွဳ႔ပဲ။

ဦးေပၚဦး အဆိုအရ
ငါတို႔မရွိေတာ့တဲ့ေနာက္
ဆင္မဲမဲ ျဖဴျဖဴ
လိုခ်င္တဲ့ အေရာင္ျဖစ္ႏိုင္တယ္။
အခ်ိန္ကာလ မပါရင္
ပိုစိတ္ခ်ရတယ္။

ရွင္မဟာသီလ၀ံသက
အေနာက္ေနထြက္
ျပိဳအက္ျမင့္မိုရ္လို႔ စပ္ဆိုခဲ့တယ္။
တင္တင္စားစားေလးနဲ႔
ဆြဲထည့္လိုက္ရင္
ပိုရသေျမာက္သြားတယ္။

SMART နဲ႔
အခ်ဳပ္မခံနဲ႔
မတိက်ေလ
ေကာင္းေလ။

ဆိုေတာ့ကာ
ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
အားလံုးျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

နပိုလီယံက
မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ
အရူးေတြရဲ႕ အဘိဓာန္မွာ
ပဲရွိတယ္။
ဘာၾကည့္ေနတာလဲ။
ဟုတ္တယ္ေတာ့ လုပ္လိုက္။

တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။
ပိုင္းေျခေတြမ်ားလာရင္
ရာခိုင္ႏွဴန္းနည္းသြားမယ္။

ျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ။
ျဖစ္ႏိုင္တယ္ပါ။
ျဖစ္ကိုျဖစ္ရမယ္
မဟုတ္ဘူး။

သိခ်င္တာက
အခု
ဘာျဖစ္ေနလဲ။

....
.....
......
စတားလား။
ေဒါ့ခလား။

Diploma

We need to define the meaning of "Diploma" titles, 

if there is much difference between the traditional one and current marketing usage. 

As traditionally, Diploma is awarded to Second Year pass students,
and Graduate are meant for Uni finished students.
With reference to QCF, there are so many differents Diploma titles.
We need to educate this to the General public.
Among them some diplomas are regulated and some are not.
We will not discuss unregulated ones at all.
Even the Diploma, there will be stages, it is the easiest way to differentiate.

If the Single Subject Diploma is attractive, and accepted by all,

why shall we proceed Single Subject Degree!

ကားပိတ္တယ္။

ဟုတ္တယ္။
ကားပိတ္တယ္။
ရန္ကုန္မွာ
ၾကားရက္လဲ ပိတ္တယ္။
ရံုးပိတ္ရက္လည္း ပိတ္တယ္။
လမ္းမၾကီးလည္း ပိတ္တယ္။
လမ္းသြယ္ေတြလည္း ပိတ္တယ္။

ကားမ်ားလို႔လဲ ပိတ္တယ္။
စည္းကမ္းမဲ့လို႔လဲ ပိတ္တယ္။
စိတ္ဓါတ္မေကာင္းလို႔လဲ ပိတ္တယ္။
ေစ်းသည္ရွိလို႔ ပိတ္တယ္။
လမ္းက်ဥ္းလို႔လဲ ပိတ္တယ္။
မွတ္တိုင္ေၾကာင့္လည္း ပိတ္တယ္။
မီးပ်က္ရင္လည္း ပိတ္တယ္။

တခုေတာ့ ရွိတယ္။
ခင္ဗ်ားတို႔ကား
လင့္ခလမ္းမွာ ပိတ္မိဘူးလား။

လင့္ခလမ္းမွာ
ဘယ္ေလာက္ ပိတ္ပိတ္၊
ဘယ္လို ပိတ္ပိတ္။
ပိတ္မိတာေတာင္
စိတ္ေအးရတယ္။
ေဒါသမထြက္မိဘူး။

ကား ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား၊
ကိုယ္ ယာဥ္ေၾကာ ဘယ္ေလာက္မွန္မွန္
စိတ္ေအးေအးနဲ႔
ကား ပိတ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို
ေအးေအးေဆးေဆး
 ျဖတ္သန္းသြားရတယ္။
ကုုန္ဆံုုးသြားရတယ္။

လွည္းတန္းမွာ ပိတ္မိဘူးလား။
ကံေကာင္းရင္ တခါတည္း လြတ္တယ္။
ကံမေကာင္းရင္ နာရီၾကီးသြားတယ္။
ျပသနာက စိတ္ပူေနရတယ္။
ဘာမွန္းမသိဘူး။
ကိုယ္မွန္တယ္ထင္ရင္
ထြက္မရလည္း
အတင္းေမာင္းထြက္ျပီး
ေနရာ မရ ရေအာင္ ယူထားတက္တယ္။

ကားပိတ္တဲ့ေနရာမွာ
ခံစားခ်က္ ကြာတယ္။
ကားရွင္းေပးေနလား။
ကားဖမ္းဖို႔ ေဆာင့္ေနလား။

လူၾကီးေတြ ရွင္းေပးဖို႔ ၾကိဳးစားေနလား။
ေလေသနတ္ျပစ္ေနသလား။

အဲဒီေတာ့
ကားပိတ္လို႔ရတယ္။
ကားမပိတ္ေအာင္
ငါတို႔အတြက္
လုူၾကီးေတြ
လုပ္ေပးေနတယ္ဆိုတဲ့
အသိတခုေတာ့လိုတယ္။

ဘာ ေဒၚလာေစ်းတက္ေနတယ္။

ယာဂုအိုးကြဲအလွဴ

စကားပံု။
ယာဂုအိုး
ကြဲေလ၏။
စည္းခံုဘုရားကို
ရည္စူးလွဴ၏။

(အျပင္တြင္ တကယ္ရွိသည္။)

ေခတ္သစ္
ယာဂုအိုး
ကြဲေလ၏။

သူၾကီးလည္း
ဘုရားကို
ရည္စူးလွဴ၏။

ႏွစ္ေပါက္ေသာ္
သူၾကီးကေတာ္လည္း
အလွဴကို
ဘာသာေလး၊ ငါးမ်ိဳးျဖင့္
ေက်ာက္စာထိုး
ကမၼည္းတင္၏။

နတ္၊
လူ
သာဓုေခၚ၏။

မ်ားမၾကာမီ
အႏွီေက်ာက္စာကို
ရြာသားေတြ႔ရာ
သာဓု၀င္
မုဒိတာပြား၏။

သာဓုေခၚ
အျပီး
ေနာက္ရက္မကူးခင္
ေက်ာက္စာတိုင္
ကြယ္၏။

ပညာ ျပ

ပညာ"ျပ"တယ္။

ဘယ္သူက ဘယ္သူ႔ကိုလဲ။

ပညာမတက္သူ (၀ါ) မသိနားမလည္သူကို ပညာတက္သူ (၀ါ) သိနားလည္ျပီး စိတ္ထားမေကာင္းတဲ့သူက ျပတယ္။

ပညာသို႔တက္ေျမာက္ကြ်မ္းက်င္တဲ့သူကို ပညာျပလို႔မရဘူး။

ဥပမာ၊ အထက္တန္းေက်ာင္းသားကို အလယ္တန္းေက်ာင္းသားက ေက်ာင္းစာနဲ႔ ပတ္သတ္လာရင္ ပညာျပလို႔မရဘူး။ အလုပ္မွာလဲ ထို႔အတူပဲ။ ပါးစပ္က ဟလိုက္တာနဲ႔ အူဘယ္ႏွစ္ေခြလဲေျပာျပလိုက္မယ္။ က်ေနာ္တို႔ အေရာင္းထြက္တံုးက ျပန္လာတိုင္း ညေနတိုင္း ျပန္လည္တင္ျပရတယ္။ က်ေနာ္တို႔ မန္ေနဂ်ာက ျပံဳးျပံဳးၾကီးနားေထာင္တက္တယ္။ ပထမေတာ့ ေျပာလို႔ရတာ ေျပာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုယ္လည္း အေတြ႔အၾကံဳရွိလာေတာ့ ကိုယ့္ကိုလာေျပာေနရင္ ျပံဳးျပံဳးၾကီးနားေထာင္ဖူးတယ္။ ေျပာစမ္းေပါက္ကရေတြ။

ဒါေၾကာင့္ ပညာ"ျပ"မခံရေအာင္ ပညာသင္။

ဘာ့ေၾကာင့္ ပညာ"ျပ"ခ်င္တာလဲ။ ရွင္းပါတယ္။ စိတ္ထားမေကာင္းလို႔ေပါ့။ (သို႔) စိုးရိမ္စိတ္ေလးရွိလို႔။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္က ပညာတက္ေအာင္သင္။ ကိုုယ့္အလွည့္ေရာက္ရင္ စိတ္ထားေကာင္းေအာင္ထား။ စိတ္ထားေလးက ပိုခက္တယ္။

ပညာျပတယ္

ဘယ္သူေတြက ပညာျပၾကလဲ။
တက္ေယာက္ကားေတြက ပညာျပၾကတယ္။
မလံုုတဲ့အိုးေတြ ပညာျပၾကတယ္။

ဘယ္သူေတြ ပညာအျပခံရလဲ။
နလပိန္းတံုးေတြပညာအျပခံရတယ္။

ခရိုနီေတြ အေရာင္လြင့္တဲ့ေန႔

မေန႔က ပြဲကို ဘယ္လို ျမင္သလဲ။
ခရိုနီေတြအတြက္ ဒုတိယေျမာက္ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမွဳ႔ကေန လြတ္ေျမာက္သြားတဲ့ေန႔လို႔ျမင္ပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။
ပိတ္ဆို႔မွဳ႔က ႏွစ္ခုပါ။ ျပည္ပပိတ္ဆို႔မွဳ႔နဲ႔ ျပည္တြင္းပိတ္ဆို႔မွဳ႔ပါ။
ျပည္ပပိတ္ဆို႔မွဳ႔ကို မၾကာခင္က သမၼတအိုဘားမားက ေၾကျငာခဲ့ပါတယ္။
အခုႏိုင္ငံေတာ္၏ အတိုင္အပင္ခံပုဂၢိဳလ္က တရား၀င္လက္ခံလိုက္ပါျပီ။
ဒါေၾကာင့္ အရင္က ခရိုနီမ်ား ယခု ျပည္တြင္းလုပ္ငန္းရွင္ၾကီးမ်ားအတြက္ ပိတ္ဆို႔ထားမွဳ႔မ်ား ဆိုးစိမွ် မရွိေတာ့ပါဘူး။ ရဲရဲ၀ံ၀ံ က်င့္၀တ္နဲ႔အညီေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၾကေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။ ခရိုနီဆိုတာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ က်င့္၀တ္နဲ႔ညီတဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ၾကီးမ်ားျဖစ္လာေအာင္ အားေပးၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါဆိုျပီးျပီလား။ မျပီးေသးပါဘူး။ ဘယ္သူေတြက်န္ေသးသလဲဆိုရင္ ရာခိုင္ႏွဴန္းအမ်ားဆံုးျဖစ္တဲ့ ျပည္တြင္လုပ္ငန္းငယ္မ်ား အတြက္ က်န္ပါေသးတယ္။ အထူးသျဖင့္ အေသးစားနဲ႔ အငယ္စားလုပ္ငန္းငယ္မ်ားအတြက္ျဖစ္ပါတယ္။ လုပ္ငန္းငယ္မ်ားအတြက္ ပီျပင္ေအာင္ ကူညီေထာက္ပံေဆာင္ရြက္ဖို႔လိုလာပါျပီ။ လုပ္ငန္းငယ္မ်ားဟာ ျပည္တြင္းလုပ္ငန္းရွင္ၾကီးမ်ားနဲ႔သာမက ျပည္ပႏိုင္ငံမ်ားရွိ လုပ္ငန္းမ်ားနဲ႔ပါ တန္းတူရင္ေဘာင္တန္း ယွဥ္ျပိဳင္ၾကရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ပိုုလို႔အေရးၾကီးလာပါျပီ။
ဒါေၾကာင့္ ျပည္တြင္းလုပ္ငန္းငယ္မ်ားအတြက္ အေသးစား၊ အလတ္စားလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ကူညီမွဳ႔မ်ား ပီပီျပင္ျပင္ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ဖို႔ သက္ဆိုင္သူမ်ားမွာ တာ၀န္ရွိပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ အဓိပၺါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ကို ပီျပင္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။ သို႔မွသာ အေသးစား၊ အလတ္စားမ်ားအတြက္ နာမည္ခံေဆာင္ရြက္ေပးေနေသာ ၀န္ေဆာင္မွဳ႔မ်ား၊ ေခ်းေငြမ်ားထိေရာက္မွဳ႔ရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ဖို႔ အခ်ိန္တန္ပါျပီ။ အားလံုးပါ၀င္ေသာ အက်ိဳးအျမတ္ရရွိႏိုင္ေသာ မူေဘာင္မ်ားခ်မွတ္ဖို႔ လိုုအပ္လာပါျပီ။

ဂ်ပန္နဲ႔ ေအာင္ျခင္းတစ္

ယာကူဇာနဲ႔
အဂၤုလိ။

ကာလ

ပ်ားရည္စိမ္နဲ႔
ၾကားကာလ။

လွိဳင္းရာ

အရင္က
လွိုင္း
အခု
တစ္ရာ

အဂၤုလိမာလ

က လက္ညွိဳးျဖတ္တယ္။

ယာကူဇာေတြ

လက္သန္းျဖတ္ၾကတယ္။

ဝိုင္း

ဒီ႐ြာဝိုင္းမွာ
ၾကက္ဝိုင္းနဲ႔
ၿကိတ္ဝိုင္း
အလုပ္သိပ္ျဖစ္တယ္။

စိတ္

မာတိုင္း
မနာတက္ဘူး
မေျပာပါနက္

မွန္မွ ေကာင္းမွာ ပါေတာ္။

လူေကာင္း လူေတာ္လား လူေတာ္လား လူေကာင္းလားေတြထက္ လူမွန္ ေနရာမွန္ကို က်ေနာ္ ပိုစိတ္ဝင္စားတယ္။
လူမွန္ျဖစ္ဖို႔
စိတ္ထား
အရည္အခ်င္း
ဗဟုသုတ
အေတြ႔အႀကံဳ
ပညာအရည္အခ်င္းေတြ
စိစစ္ရမယ္။