ပညာေရး ရင္ေလးတယ္။

က်ေနာ္တို႔

ပညာေရးကို

ျပည္ပမပိုႏိုင္ေသးပါ။

ျပည္တြင္းမွာပဲ

အရည္အေသြးေကာင္းေအာင္

ၾကိဳးစားေနၾကပါတယ္။

အခုလို

ၾကိဳးစားေနဆဲ

တခ်ိန္တည္းမွာပဲ

ျပည္ပ ပညာေရးဟာ

ေနရာအေတာ္ေရာက္ေနပါျပီ။

ျပည္တြင္းကိုလည္း

အဆင့္သတ္မွတ္ျပီး

တိုုးျမွင့္ဖို႔ဆိုတာမလြဲမေရွာင္သာ

လုပ္ကိုလုပ္ရမဲ့အခ်က္ပါ။

တစ္ခုတည္းနဲ႔ မျပီးပါဘူး။

တိုး၀င္လာတဲ့

အရွိန္ရလာ

တဲ့ျပည္ပက

ပညာေရးေတြရဲ႔

အရည္အေသြးကိုလည္း

စနစ္တက်

စိစစ္ၾကရပါမယ္။

က်ေနာ္တို႔မွာ

အတိတ္က အဓိပၺါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္အသိေတြေလာက္နဲ႔သာ

ေက်နပ္ေနၾကပါတယ္။

ဥပမာ၊ ေအာင္လက္မွတ္။ ဒီပလိုမာ၊ ဒီဂရီေတြကို အဓိပၺါယ္ဖြင့္ၾကည့္ပါ။

ဒါေပမဲ့ ကမၻာပတ္ျပီး ပညာေရးကို ေစ်းေရာင္းခဲ့တဲ့သူေတြကေတာ့ စြဲေဆာင္မွဳ႔ေကာင္းတဲ့ နာမယ္ေတြကို လွိဳင္လွိဳင္ထုတ္စြဲေဆာင္ေနၾကပါတယ္။

Professional Diploma လိုမ်ိဳး

Executive Diploma လိုမ်ိဳး၊

Certified Manager လိုမ်ိဳး၊

ေတြထြက္ေပၚလာႏိုင္ပါတယ္။

အခုျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တစ္ဘာသာေျဖရံုနဲ႔ ရႏိုင္တဲ့ ဒီပလိုမာေတြမ်ားလာပါျပီ။

ဘယ္လိုျမင္ပါသလဲ။

လက္ခံလို႔ ေအာင္ျမင္လာရင္

တစ္ဘာသာေျဖရံုနဲ႔ ဘြဲေပးမယ္ဆိုရင္ေကာ.....

အေျဖကေတာ့ ဘာပဲေပးေပး

(၁) သက္ဆိုင္ရာ ပညာေရးအဖြဲ႔အစည္းက စနစ္တက် စိစစ္ၾကပ္မွတ္ဖို႔လိုတယ္။

(၂) သတ္မွတ္ခ်က္ႏွင့္ ကိုက္ညီေသာ အဆင့္အတန္းကို မွန္မွန္ကန္ကန္ေဖၚျပေပးဖို႔လိုပါတယ္။

(၃) ေၾကျငာမ်ားကို စည္းေဘာင္နဲ႔ ကိုက္ညီဖို႔လိုပါတယ္။ ဥပမာ၊ ေငြေလ်ာ့ေပးတာနဲ႔ ထူးခြ်န္ဆုေပးတာမ်ိဳး (Discount and Scholarship) က တျခားစီပါ။

အထူးသျဖင့္ တာ၀န္သိတဲ့လူေတြမွာသာ တာ၀န္ရွိပါတယ္။

အားလံုးမွာ တာ၀န္ရွိပါတယ္။