ကားပိတ္တယ္။

ဟုတ္တယ္။
ကားပိတ္တယ္။
ရန္ကုန္မွာ
ၾကားရက္လဲ ပိတ္တယ္။
ရံုးပိတ္ရက္လည္း ပိတ္တယ္။
လမ္းမၾကီးလည္း ပိတ္တယ္။
လမ္းသြယ္ေတြလည္း ပိတ္တယ္။

ကားမ်ားလို႔လဲ ပိတ္တယ္။
စည္းကမ္းမဲ့လို႔လဲ ပိတ္တယ္။
စိတ္ဓါတ္မေကာင္းလို႔လဲ ပိတ္တယ္။
ေစ်းသည္ရွိလို႔ ပိတ္တယ္။
လမ္းက်ဥ္းလို႔လဲ ပိတ္တယ္။
မွတ္တိုင္ေၾကာင့္လည္း ပိတ္တယ္။
မီးပ်က္ရင္လည္း ပိတ္တယ္။

တခုေတာ့ ရွိတယ္။
ခင္ဗ်ားတို႔ကား
လင့္ခလမ္းမွာ ပိတ္မိဘူးလား။

လင့္ခလမ္းမွာ
ဘယ္ေလာက္ ပိတ္ပိတ္၊
ဘယ္လို ပိတ္ပိတ္။
ပိတ္မိတာေတာင္
စိတ္ေအးရတယ္။
ေဒါသမထြက္မိဘူး။

ကား ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား၊
ကိုယ္ ယာဥ္ေၾကာ ဘယ္ေလာက္မွန္မွန္
စိတ္ေအးေအးနဲ႔
ကား ပိတ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို
ေအးေအးေဆးေဆး
 ျဖတ္သန္းသြားရတယ္။
ကုုန္ဆံုုးသြားရတယ္။

လွည္းတန္းမွာ ပိတ္မိဘူးလား။
ကံေကာင္းရင္ တခါတည္း လြတ္တယ္။
ကံမေကာင္းရင္ နာရီၾကီးသြားတယ္။
ျပသနာက စိတ္ပူေနရတယ္။
ဘာမွန္းမသိဘူး။
ကိုယ္မွန္တယ္ထင္ရင္
ထြက္မရလည္း
အတင္းေမာင္းထြက္ျပီး
ေနရာ မရ ရေအာင္ ယူထားတက္တယ္။

ကားပိတ္တဲ့ေနရာမွာ
ခံစားခ်က္ ကြာတယ္။
ကားရွင္းေပးေနလား။
ကားဖမ္းဖို႔ ေဆာင့္ေနလား။

လူၾကီးေတြ ရွင္းေပးဖို႔ ၾကိဳးစားေနလား။
ေလေသနတ္ျပစ္ေနသလား။

အဲဒီေတာ့
ကားပိတ္လို႔ရတယ္။
ကားမပိတ္ေအာင္
ငါတို႔အတြက္
လုူၾကီးေတြ
လုပ္ေပးေနတယ္ဆိုတဲ့
အသိတခုေတာ့လိုတယ္။

ဘာ ေဒၚလာေစ်းတက္ေနတယ္။